نگاهی به جایگاه شهرستان رودسر در صنعت گل و گیاه
نگاهی به جایگاه شهرستان رودسر در صنعت گل و گیاه

خزرفوری:متاسفانه کوچک بودن واحد‌های تولیدی در منطقه و عدم توسعه به دلیل افزایش بهای زمین ، تقسیم شدن زمینهای کشاورزی بین وراث و عدم شفافیت کاربری زمینهای کشاورزی از تجاری و مسکونی باعث شده که تولید مکانیزه و صنعتی نتواند جایگزین تولید سنتی شود و در روش تولید سنتی محصول با کیفیت و کمیت بالا و از همه مهمتر قیمت تمام شده پایین و قابل رقابت در بازار جهانی تولید نخواهد شد که باید برای آن چاره ای اندیشیده شود.

به گزارش خزرفوری

به گزارش خزرفوری به نقل از حکایت گیلان |  یونس مهدوی فیکجور *

ایران با قدمت بیش از ۱۲۰ سال در تولید گل و گیاه در رده هفدهم دنیا و متاسفانه از لحاظ صادرات گل و گیاه در رده یکصد و هفدهم دنیا قرار دارد.با توجه به گردش مالی ۲۰۰ الی ۳۰۰ میلیارد دلاری گل و گیاه در دنیا سهم ایران رقم ناچیزی حدود ۴۰ تا ۵۰ میلیون دلار در سال است و این در حالی است که منشاء بسیاری از گیاهان زینتی از جمله گل لاله که امروزه کشور هلند بزرگترین اصلاح کننده و صادر کننده ارقام متنوع از آن می باشد فلات ایران بوده است.


سطح زیر کشت گل و گیاهان زینتی در کشور حدود ۷ هزار هکتار برآورد شده که ۴۵۰۰ هکتار از آن مربوط به تولیدات درختان و درختچه های زینتی در فضای باز می باشد که بخش زیادی از آن در استانهای شمالی کشور قرار دارد.
از این بین شهرستان رودسر با بیش از ۶۰۰ هکتار سطح زیر کشت که عمدا در بخش چابکسر قراردارد جایگاه نخست را در تولید درختان و درختچه های زینتی در کشور به خود اختصاص داده است.
اقلیم شمال ایران که که خود یک نعمت خدادادی و یک گلخانه طبیعی است و همچنین موقعیت جغرافیایی ایران در بین کشورهای همسایه و در حال توسعه که مصرف کننده خوبی برای محصولات ما می باشند فرصت مناسبی است که باید از آن بهره ببریم.
افزایش اشتغال و سطح درآمد در منطقه خود گویای این مطلب است که صنعت گل و گیاه نقش کلیدی ایفا کرده است که باید از آن حمایت و درجهت توسعه آن نیز تلاش شود اما عدم توجه کافی به این صنعت باعث شد که در طی چند سال گذشته سهم خود از بازارهای جهانی را از دست دادیم .

طبق آمار از سال ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۵ سالانه حدود ۲۰۰۰ کانتینر به کشورهای همسایه صادرات داشتیم که در سال گذشته به کمتر از ۲۰۰ کانتینر کاهش داشته است.
بزرگترین و تنها رقیب ما در منطقه کشور ترکیه است که در سال گذشته بیش از ۱۵۰ میلیون دلار صادرات داشته است.
سوال اینجاست که چرا تاجر ترکمن حاضر می شود که بابت حمل یک کانتینر گیاه از ترکیه به ترکمنستان ۷ هزار دلار هزینه بیشتر پرداخت کند ولی نیاز خود را از ایران تامین نکند؟! در پاسخ باید بگوییم مطمئنا گیاهی را خریداری می کند که آن رقم گیاهی را در ایران نداریم (در طی ۴۰ سال گذشته هیچ رقم جدیدی قانونا وارد کشور نشده است)و یا با کیفیت و کمیتی می خرد که در ایران نمی تواند تهیه کند و نهایتا با قیمتی ارزانتر خواهد خرید.همه اینها دلایل عقب ماندن ایران از بازار صادراتی است.


متاسفانه کوچک بودن واحد‌های تولیدی در منطقه و عدم توسعه به دلیل افزایش بهای زمین ، تقسیم شدن زمینهای کشاورزی بین وراث و عدم شفافیت کاربری زمینهای کشاورزی از تجاری و مسکونی باعث شده که تولید مکانیزه و صنعتی نتواند جایگزین تولید سنتی شود و در روش تولید سنتی محصول با کیفیت و کمیت بالا و از همه مهمتر قیمت تمام شده پایین و قابل رقابت در بازار جهانی تولید نخواهد شد که باید برای آن چاره ای اندیشیده شود.
اما نکته پایانی و دارای اهمیت این است که امروز فرصت بسیار خوب و طلایی برای ورود به بازارهای از دست رفته و حتی بازارهای جدید به وجود آمده است.


بسیاری از واحدهای تولیدی در اروپا به خاطر بیماری کرونا در طی ۳ سال گذشته میزان تولید خود را کاهش داده و یا به حالت تعلیق درآمده اند و با آرام شدن اوضاع میزان تقاضا در بازار افزایش یافته است و این فرصت بسیار خوبی است برای تولید کنندگان داخلی و محصولات ایران که با یک برنامه ریزی صحیح و کارآمد به جایگاه خود در بازار جهانی دست یابیم.
و این نکته را فراموش نکنیم که افزایش تقاضا در بازار، گران شدن نرخ ارز و نیروی کار فراوان و ارزان (خصوصا اتباع افغانی)فرصتی است که همیشه دست نخواهد داد.

*دکترای باغبانی گرایش زینتی و تولید کننده گل و گیاه