۹ نکته در خصوص طرح سوال از شهردار رشت!
۹ نکته در خصوص طرح سوال از شهردار رشت!

خزرفوری: دیروز طرح سوال از شهردار رشت با امضای دو عضو شورا اعلام وصول شد. طرح سوالی که به مانند تمام موارد قبلی، فقط یک سوال را به ذهن متبادر می کند؛ آیا استیضاحی در پیش است؟

به گزارش خزرفوری

به گزارش خزرفوری به نقل از خزرآنلاین، در پاسخ به این سوال، ذکر مواردی ضروری است:

۱. فقط دو عضو شورا طرح سوال از شهردار رشت را امضا کرده اند. اگرچه تعداد امضاهای اولیه نمی تواند معیار دقیقی برای سنجش قوت بوده و بعضا طرح سوال هایی با یک امضا هم منجر به استیضاح شهردار شده اما حداقل در آخرین مورد، طرح سوال با ۹ امضا هم سرانجام منجر به استیضاح شهردار رشت نشد!

۲. بعید است تعداد موافقان شهردار در بدنه شورا نسبت به گذشته، تقلیلی داشته باشد. در بدترین حالت، علوی همچنان از حداقل موافقان در بدنه شورا برخوردار است. نادرحسینی، مجید عزیزی، حسین رضویان و رضا عاشری همچنان از حامیان علوی هستند. حتی شاید به این لیست بتوان هادی رمضانی را هم افزود. با این اوصاف، اگر شنیده ها مبنی بر احتمال حضور عاشری در جمع مخالفان شهردار هم صحیح باشد، باز هم شانس چندانی نباید برای استیضاح علوی قائل بود. عدم توجه جدی رسانه ها به موضوع استیضاح بر خلاف گذشته، شاهدی بر همین ادعاست.

۳. جبهه مخالفان عملکرد شهردار رشت از ضعف رهبری رنج می برد. البته نه از بابت نبود رهبر بلکه از باب تعدد داعیه داران رهبری! از همین رو، فضا برای عرض اندام رضا عاشری در این جبهه مهیا نخواهد بود مگر آن که در نقش پیاده نظام و تحت رهبری عباس نژاد یا کارگرنیا ایفای نقش کند. موضوعی که بعید است عاشری زیر بار آن برود! به خصوص آن که وی، از پرسنل و خانواده بزرگ شهرداری رشت بوده و شاید حداقل از این منظر هم که شده، خود را نسبت به سایر اعضا، صالح تر برای رهبری شورایی بداند!

۴. علوی پس از رهایی از آخرین استیضاح، تغییر رفتار محسوسی داشته است. شهردار جوان که شاید تا پیش از این تصور می کرد، عمران شهر و جلب رضایت شهروندان به تنهایی تضمینی برای بقای او خواهد بود، پس از استیضاح دریافت که دامنه خواسته های برخی شورانشینان تنها محدود به این موضوع نیست. پس از آن بود که علوی رویکرد متعادل تری را در برابر شورانشینان بکار گرفته و در کنار ادامه فعالیت های عمرانی و فرهنگی، تعاملاتش را با آن ها بهبود بخشید. بر همین اساس هم انتظار می رود علوی این بار با زحمت کمتری، طرح سوال را پشت سر بگذارد مگر آن که طی روزهای آتی اتفاق غیرمنتظره و غیرقابل پیشبینی رخ دهد.

۵. رییس شورای شهر رشت تا کنون یکی از مخالفان عملکرد علوی بوده است. با این حال، این مخالفت ها نه تنها منجر به برکناری شهردار نشد بلکه به نظر می رسد ادامه حضور کارگرنیا را هم در راس شورای شهر رشت متاثر از خود نموده است. نفر اول انتخابات شورای شهر رشت، حالا رقیبانی همچون هادی رمضانی و شمس شفیعی را در برابر خود می بیند. به خصوص آنکه گفته می شود رمضانی ممکن است با در پیش گرفتن نرمشی قهرمانانه، از رای حامیان شهردار در بدنه شورا برخوردار شده و مهمترین رقیب این روزهای کارگرنیا محسوب شود.

۶. این طرح سوال بیشتر از آنکه تلاشی برای برکناری شهردار باشد، به اهرمی برای روشن نمودن مواضع بعضی شورانشینان شباهت دارد چراکه آن ها را مجاب می کند به صورت شفاف، نسبت به آن موضع گیری و جناح خود را مشخص کنند. به بیان دیگر، این طرح سوال، روشی برای روشن کردن مواضع افرادی است که بنا به دلایلی سیاست میانه روی را اتخاذ کرده و اصطلاحا نان اعتدال خود را خورده اند!

۷. به جز یکی دو عضو شورا و البته تاج شهرستانی که فارغ از هر پیچیدگی، مواضع خود را در مخالفت با عملکرد شهردار رشت صریحا اعلام کرده و حتی اخیرا هم ضمن اشاره به قانون، گلایه هایی را از سخت بودن شرایط برکناری شهرداران داشته، تقریبا تمام دیگر اعضای شورا استعداد تبدیل از مخالف به موافق و بالعکس را دارند. طرح سوال از شهردار رشت آن هم در نزدیکی انتخاب هیات رییسه، ریشه در همین نگاه دارد چرا که روشن بودن مواضع هر عضو شورا، پیش نیاز هر نوع تصمیم گیری برای تعیین رییس شورا و البته ریاست کمیسیون هاست!

۸. انتصابات صورت گرفته در شهرداری رشت، یکی از محورهای طرح سوال، از شهردار رشت است. در این حوزه و علیرغم تمام انتقادات، این سوال به قوت خود باقیست که علوی تا چه انداره در انتصابات قدرت مستقل تصمیم گیری دارد؟ مثلا انتصاب امید آقاجانپور تنها ناشی از خواسته شهردار رشت بوده است؟ باید پذیرفت که علوی در مقایسه با بسیاری از اسلاف پیشین خود، به مراتب، انتصابات کمتر با محدودیت های بیشتر داشته است. فقط کافیست به یاد بیاوریم که چگونه انتصابات اتوبوسی خلیلی در راس شهرداری رشت، به مهمترین عامل برای استیضاح زودهنگام او تبدیل شد و انتصابات دقیقه نودی حاج محمدی در راس شهرداری رشت تنها یک روز دوام آورد. حتی ثابت قدم هم با همه توانایی هایش در مدیریت شورا، روی خوشی به انتصابات داشت و مناصب را بعضا نصیب آن هایی می کرد که او را در زمره آخرین فرزانگان می دانستند!

۹. و در پایان اینکه، دور از انصاف است اگر بگوییم علوی از زمان تصدی بر کرسی شهرداری تا کنون، عملکرد محسوسی در حوزه هایی همچون عمرانی و فرهنگی نداشته است. شهردار رشت علیرغم تمام انتقادات، در افتتاح پارک ها و ارتقای شاخص فضای سبز، آسفالت معابر، به سرانجام رساندن پروژه های نیمه تمام، تلاش برای حل معضل زباله، اورهال کلیه ناوگان مدیریت بحران شهرداری رشت و … اقدامات موثری داشته که البته پروژه های بزرگتری همچون ایجاد تقاطع غیرهمسطح میدان ولیعصر را هم در دست اجرا دارد. با این حال حجم بالای کارهای بر زمین مانده و بالا رفتن سطح توقعات، همچنین نیاز به رسیدگی فوری به ابرچالش هایی همچون معضل سراوان که بعضا جنبه امنیتی پیدا کرده و وقت و هزینه زیادی را می طلبد، خواسته یا ناخواسته منجر به تاخیر در اجرای برخی پروژه های معمول می گردد. موضوعی که کنترلش احتمالا از توان باتجربه ترین شهرداران هم خارج است. در چنین شرایطی، تبعات حداقلی استیضاح شهردار، بر هم خوردن آرامش نسبی حاکم بر شهرداری و کندی روند اجرای پروژه ها خواهد بود.